Wyspa jest przecież taka mała, raptem 1100 m x 800 m, ale zawsze znajdzie się coś lub ktoś do sfotografowania. Niby te same miejsca, a jednak zmiana perspektywy tworzy zupełnie inną fotografię. U mnie przeważnie kończy się tak, że jadę rowerkiem zrobić jedno - dwa zdjęcia, najczęściej telefonem, aby móc wrzucić na fanpage, pokazać Wam jaka dziś pogoda, że żyję a Nilandhoo nadal jest piękne :) Idę po jedno - dwa zdjęcia a wracam po 3 godzinach. Zawsze znajdzie się jakiś nowy obiekt, nic nie stoi w miejscu, wszystko pracuje, drzewa, rośliny - dziś są, jutro już ich nie ma, ale pojawiają się nowe, w innym miejscu. Był pusty niewykorzystany plac przy plaży - dziś jest piękny park dla dzieci, z parasolkami strzechowymi i drewnianymi stołami.
